Hoe ik de kracht van mijn vrouwenlijn ontdekte
Mijn inzicht na een familie opstelling...
Op weg naar een representanten rol ben ik de auto super druk. Ik kan druk zijn, maar ik herken mezelf nu nauwelijks. Ik moet er wel om lachen. Ik wacht af of dit met de opstelling te maken heeft. Je kunt namelijk vaak van tevoren al van alles voelen.
Ik sta als representant in de rol van de oma van de vraagstelster...
Er wordt maar weinig gevoeld...
Wat ik ervaar is, in het kort, is dat ik wegkijk, niet kan verbinden, moe ben, wil liggen en mijn ogen sluit voor alles dat er om me heen gebeurt.
Achter mij is inmiddels een hele lijn aan voorouders neergelegd . Het raakt me allemaal niet echt wat er om me heen gebeurt.
Als er (eindelijk, dat leek zo lang te duren) contact is met de vraagstelster, gaan we in en uit verbinding en op het moment dat er écht iets gevoeld lijkt te gaan worden, wordt de vraagstelster bij me weggeroepen en blijf ik alleen achter. En zo voelt het ook, eenzaam op een eilandje.
Als er uiteindelijk boosheid wordt aangekeken en er van alles loskomt, tril ik daar enorm op mee. Met mijn stem, maar ook met mijn lijf, mijn armen bewegen als een malle. (mijn hoofd vind het zelfs een beetje awkward)
Na de opstelling voel ik me gewoon rustig en heb ik niet echt een idee wat mijn rol mij voor mezelf voor inzicht heeft gegeven.
Meestal komt dat wel na een paar uur of de volgende dag, maar ik voelde het niet, ook de volgende dag niet.
En dan toch, ineens, als ik de volgende avond in mijn bed lig en mijn handen op mijn hart leg, komt bam, bam, bam het inzicht zó binnen bij me!
Het wegkijken…
Het niet willen/kunnen zien…
Het ogen sluiten voor wat er is…
Het niet kunnen verbinden…
Niet voelen…
Het in en uit verbinding gaan…
Het weggaan op het moment dat er écht iets gevoeld wordt…
Het is exact zoals het in mijn eigen vrouwenlijn is gegaan!
Wat je niet ziet, dat is er niet, dus ogen dicht en doorgaan.
Wat je niet voelt, dat is er niet, dus vooral niet écht verbinden en doorgaan.
En komt het toch ineens op voelen aan, dan wegwezen!
De vrouwen voor mij konden niet anders.
De vrouwen voor mij waren allemaal zó niet normaal krachtig.
Maar zij konden of mochten hun prachtige vrouwkracht niet inzetten.
Het mocht er niet zijn.
Hun kracht moest toch ergens heen en werd daardoor vooral negatief geuit.
Boosheid, frustratie, weggaan, oordelen en heel veel hardheid.
Maar de kracht uit mijn vrouwenlijn ís ook heel heftig!
En als dat er niet mag zijn dan raak je ook gefrustreerd, boos en hard.
Ik ken het allemaal...
Ik ben lang ook boos, gefrustreerd en hard geweest.
Niet voelen.
Vooral niet voelen.
Ik lig in bed en voel die kracht die er zo lang niet mocht zijn.
Het is ENORM en ik kan het nog niet helemaal beseffen, maar het mag door MIJ heen stromen!
Door het voelen zó toe te laten…
Door helemaal aan te komen in mijzelf…
Door álles, maar dan ook álles er helemaal te laten zijn…
Is de hardheid gesmolten, de boosheid verzacht, de frustratie verdwenen en de kracht getransformeerd naar zachte kracht!
Zoveel enorm krachtige, zachte vrouw power. Zoveel wijsheid. Zoveel vrouwzijn. En zoveel liefde!
OMG... WOW!!!
Dit stroomt gewoon door mij heen!
Ik mag dit helemaal ontvangen!
Het is ZO GROOT!
Het is ZO MOOI!
Het is ZO niet normaal KRACHTIG!
Ik kan mijn dankbaarheid niet in woorden vatten.
Ik kan niet uitleggen wat het met me doet.
Maar ik heb dit gevoeld.
En uitgesproken.
Ik voelde dat er iets heel groots aan zit te komen.
Twee jaar geleden al.
Geen idee waar ik het toen over had, maar ik voelde het.
En dit is het!
Zo niet normaal veel kracht en wijsheid stromen er door me heen, als ik het uitspreek wordt ik er bijna ongemakkelijk van, mijn hoofd vindt er natuurlijk iets van dat ik dit zeg… over mezelf… joh doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg.
Dat zei mijn moeder altijd. En haar moeder ook.
En ja, ik DOE NORMAAL.
Deze kracht is mijn normaal!!!!!
JEEEEEHAAAAA
Het voelt zó bijzonder dit! Zó goed! Zó kloppend!
En het is tijd om het door mij heen te laten stromen en het helemaal te omarmen.
Ook om het te kanaliseren, want het maakt me nu ineens een ongeleid projectiel soms haha!
(daar kwam dus die drukheid vandaan voor de opstelling)
Het is tijd ook om het door mij heen weer door te laten stromen naar andere vrouwen. En daarom stroomt alles wat ik doe nu ook zó krachtig!
Mijn vrouwencirkels zijn allemaal vol.
Mijn zelfliefde dagen zijn bijna vol.
Het is er zó tijd voor!
En ik ben er zó klaar voor!
Tijdens mijn retraite in Portugal zijn al mijn poorten opengezet, kon ik helemaal voor mezelf gaan staan. Met ALLES in mij!
En deze representanten rol heeft hier zo mooi vervolg aan gegeven met al dit inzicht!
Zoooooo dankbaar.
Zoooooo bijzonder.
Zooooooveel respect voor de vrouwen voor mij.
Geen woorden voor.